te, co w lustrach się odbiły
w których świata obraz złudny
oczy błędne uchwyciły
zważyć szalą całą wiedzę
myśl którą w tomy zebrano
łzy i miejsca gdzie raniono
miłość żywcem pogrzebano
a szczęść-domy postawiono
pośród złudy słów jak piasku
więźiąc dusze z krwi wyzbyte
w zawieszeniu jak w potrzasku
...i gdyby tak prawdy szukać
pośród słów których niemało
nie znalazł by nic z tych rzeczy
Nic by z tego nie zostało!