samotny obłąkany.

عائشة-أحمد الصاوي

Dołączył:2011-11-01 12:01:01

Miasto:polska

Wiek:39

zobacz profil »

Języki obce, sport, kuchnia, muzyka, podróże. :)))))))

Tego typu pytania mnie krępują,bo tak wlaściwie, to niewiem co mogła bym, o sobie napisać.Normalna, wygadana :D

Średnia ocen: 2

Głosów: 2

Komentarzy: 2

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

Puste ściany, niema pamiątek, zdięć czy obrazów. Z daleka słychać krzyki opętania. Biały fartuch, zastrzyk i chwila. Przed oczyma pokręcony świat, zimne kafelki. Tym razem płacz przeraźliwy. "to jej wina, widzisz ją"?! krzyczał trzymając się łóżka. Zapach pościeli i chloru wokoło. Trzymają mu ręcę, tyle mu zostało z życia. Bóg go pokarał, dostał dożywocie. Niezna rodziny więc i zdięć niema. Niewie jak czerpać radość ze sztuki, nie powiesili mu obrazka. Tam gdzie w życiu był uzbierał pamiątki lecz tam nie były mu już potrzebne. Biały fartuch przechodzi przez jego głowę, zapach leków i strzykawki gdy się rwie. Pusto już ma w życiu, krzyk znowu z dala. Czasem tylko wygląda przez okno, widzi drzewo i kawałek nieba. Kraty zasłaniają większość świata, on wpatrzony. Umarłe oczy, twarz blada. Dusi się życiem chociarz go nie rozumię. Ciszę pozostawia, chwilę przemyślenia mimo iż umiera sam obłąkany.