Człowieka tworzą jego własne lęki
To nie świat jest zły, to nie wróg cię niszczy
Tylko twoja własna twórcza moc
Zgotujesz sobie piekło
Bez własnej wiedzy powtarzając
Jestem do niczego, umrę nikim
Strach pewnie sztyletuje twoje marzenia
A ty zamykasz się swym świecie
Do którego prowadzi jedynie
Cierpienie, smutek i pewna śmierć
Walczysz z codziennością, będąc już martwym
W teraźniejszym świecie nie ma miejsca dla ciebie
Więc w swym planie
Tworzysz datę swej twórczej miłości
Wypełniając swe żyły kochającą heroiną
Która pozwala ci mknąć w swym świecie
