i tylko w tajemniczych oczach
uchylasz mi jej rąbek.
Nuta zieleni, nuta nadziei
i kiedy tak patrzę,
wiem,
już wszystko wiem.
Głupota.
Wiedza nie pokona serca,
Wszystkiemu na przekór.
Ja.
Myśli brudnopis.
Przelewam na słowa,
przekładam na dotyk,
a Ty wciąż obok,
wciąż nieodgadniony.
