wspólnota
Często mówmy nigdy więcej wojny
Niech trwa pokój i jedność
Ludzka solidarność
Takie to proste
Jestem już zmęczona tym trwaniem
Nie dla siebie
Tylko o to by
mała kropla ludzkości
mogła zamieszkać w tym
małym mieście
kropla miłości
tak zwyczajnie
proste słowa - jestem by być
jestem -by Dzielic swe pasje
jestem-by łączyć każdego człowieka
tego który nie ma nadziei na następne kilka minut
tego który ucieka
przez cale życie przed swoim Ja
tego co kocha każdy poranek od nowa
tego samotnego
tego opuszczonego
tego zniewolonego
tego którego splątały sieci zaborczej przyjaźni
żądza swego Ja
A Ty biedaku przytakujesz
nie umiesz powiedzieć stop
nie umie wyrazić swojego Ja
wolność zabrano sobie na życzenie
lęk przed prawda
lęk przed strata
przed tym co było i nie wróci więcej
przed tym co będzie
niepewność wkradła się
w wasze serca
w wszą codzienność
drąży miłość
kropla po kropli
wciąż błądzisz
nawet
zapakowałeś kufer wspomnień
i boisz się go odkurzyć
wszystko to już było
minęło
odeszło w zapomnienie
a może wstyd
wkradł się do waszych serc
odeszły marzenia
więc
jaka jest ta miłość
której
już nikt nie pamięta
a Ja wciąż
zadaje sobie pytanie
jakie jest moje zadanie
czemu jestem właśnie tu i teraz
w tym mieście
Radomsko a nie w Krakowie , Częstochowie , Łodzi , Warszawie ,Wieliczce , Katowicach , Gdańsku czy w Zakopanym
przyszło mi żyć tu
obok Was
Czemu ….
Chyba już wiem
Są wśród nas
Przybysze z innym rodzinnych stron
I mącą nam ta solidarność
