Magiczne zaklęcie, szklana kula, w środku zamknięta chimera... Chce żyć, zabijając się, chcę kochać, nienawidząc, chcę ufać, zamykając się... Sprzeczność, paradoks, niedokończone myśli, powoli konające marzenia, entuzjazm na pięć minut, kochająca i czuła, nienawidząca i zła, pragnąca i odpychająca, niewinnie bezczelna... Głodna uczuć, jak puste małe pudełeczko... Jak woda, której, gdy się ręke zatopi, nigdy nie zapomni...Drżąca i łkająca, świetlista niczym nimfa, biegnąca na oślep, jak deszcz, jak wiatr... Ezoteryczna odrealniona. Wierszowana i prozą pisana. Białoczarna. Ja