Nie trzeba pisać o szczęściu, bo jest czymś zbyt subiektywnym, ale nikt się go nie wstydzi. Natomiast cierpienie jest czymś bardzo uniwersalnym. Bez cierpienia nie byłoby szczęścia. Myślę więc, że warto czasem o cierpieniu pomyśleć, a nie bronić się przed nim, wymazywać z pamięci. Nie będę pisać więcej- niech mówią za mnie moje wiersze. Proszę o komentare i uwagi. Za wszystkie będę bardzo wdzięczna.