przez Jana Chrzciciela utworzony.
To narodziny nowego człowieka
którego przyniesiono
lub przyszedł sam do Kościoła.
Zmyć grzech pierworodny
przez praojców zostawiony.
Ewa i Adam czyn popełnili niegodny
przeciwstawiając się Panu.
Chcąc być mądrzejszym
i lepszym od Boga.
Za czyn pychy, zarozumialstwa i obłudy
wygnani na potępienie.
Zmagali się z trudem
i ułomnościami życia codziennego.
My ich grzechem obciążeni
odbywamy pokutę tu na ziemi.
Ludzie przez pokolenia zrozumieli.
Chcąc mieć życie lżejsze na ziemi,
po urodzeniu dzieciny
biegną z nim szybciutko
do Boga wzorem Maryi.
Ksiądz łaskę
Chrztu Świętego sprawując
oczyszcza je z grzechu pierworodnego,
by nią uświęceni i obdarowani
rozwijali się zdrowo,
dorastali do pełnoletności.
By w wieku dorosłym
krzyżem życia obciążeni
godnie go znosili,
byli prawymi ludźmi,
pracowali dla dobra wspólnego
i na koniec życia
zasłużyli na niebo.
Przy spotkaniu z Bogiem prosili
o przebaczenie win praojców
naszych Adama i Ewy
z Raju wypędzonych.
By im grzech darował
i na następne pokolenia
ich nie przelewał.
Aby nowo narodzeni
w sieci Piotrowe wpływali.
Wiarą Chrystusową
się umacniali.
Odporni na grzechy szatańskie byli
i glob ziemski ocalili
Armagedonu Babilońskiego
nie przechodzili.