żyć w iluzji
wiatr mnie porwał ze snu
znalazłem się
w świecie nieznanym
w gęstwinie obcych myśli
zamykam się na nie
ale i tak słyszę fragmenty
o czym to ludzie nie myślą
rozprawiają i o nas poetach
podziwiają nasze wspaniałe
talenty co jeden to większy
pragną się grzać w naszym cieple
odkrywać piękno jakie
im pokazujemy
widzą je teraz
bo my otworzyliśmy im oczy
taki jest właśnie świat
nie jest iluzją ale jest piękny
cudowny dokładnie taki
jak im przedstawiamy
czerwone maki rosną na
polanie pokrytej śniegiem
siedzi na nich motyl i tańczy
z konikiem polnym
zapomnieli o śnie zimowym
to nie jest świat iluzji
to świat poezji
12.22 andrew
