Nie znam cię.
Nazywałem cię przyjacielem.
Idź stąd precz.
Nie należysz do naszego świata.
Zobacz, ona płacze.
To niemożliwe, tylko ludzie tak potrafią.
Coś pewnie wam się wydaje.
Mówisz tak,
jakby twoje słowa
stawały się wyższe,
lepsze od innych,
ustalały prawa,
kto może mieszkać,
żyć i oddychać na tej ziemi.
Zostaw ją.
Nic złego nie zrobiła.
Przyjrzyj się, człowieku, w lustrze.
Otwórz oczy.
To również matka,
która kocha swoje dziecko.
Miłość nie należy tylko do ciebie.
Ona jest stworzona dla wszystkich istot.
Jesteś taka sama
niecywilizowana
głupia i dzika
Przemyśl dokładnie
którą stronę wybierasz.
Wiesz, czym jest miłość.
Nie znasz nienawiści.
Kiedy odejdziesz,
zawsze będzie czekać,
żeby cię przytulić,
byś nie został w szponach samotności.
Autor wiersza
Damian Moszek.
