W oczach dziecka łzy, w sercu strach,
Z ust znika śmiech, w duszy żal.
Godność odebrana, niczym skarb,
Pozostaje pustka i chłód.
Ból wspólny
Każdy rodzic to zrozumie,
W sercu poczuje ten sam ból,
Gdy łzy na twarzy dziecka,
Gdy w oczach strach, a nie spokój.
Ofiara
Złoty zegarek, symbol czasu,
Sprzedany za życie, za marzenia.
Samochód, wygoda, luksus,
Wszystko oddane dla ocalenia.
Odwaga
Wśród karabinów i bagnetów,
Głos dziecka cichy, kruchy, słaby.
Nakarmione, ogrzane, kochane,
Choć wojna wokół krzyczy, szaleje.
Nie żałuję
Nie żałuję swoich czynów,
Bo miłość i dobroć to siła.
Wiersz dziecka, jak promyk słońca,
Przenika mrok i daje nadzieję.
Nadzieja
Wierzę, że kiedyś nadejdzie czas,
Gdy znikną chmury, a słońce zajaśnieje.
Dzieci Korczaka znów będą biegać,
Szczęśliwe i radosne, niczym ptaki.
Autor wiersza
Damian Moszek.
