Już dawno zniknął z ust ten smak,
Ulotna mgła stała się w pamięci -
Chleb prawdziwy, z serca wzięty,
Z ludzkich rąk pracą ugnieciony.
Sen o sadzie
We śnie jawi się sad kwitnący,
Jabłoni biel z wiatrem tańczy,
Lecz to tylko mig, obraz ulotny,
Nim szarość dnia znów mnie pochwyci.
Powrót do korzeni
Jak ptak do gniazda, zawsze powrócisz,
Do korzeni swoich, choćbyś był na krańcach świata.
Miejsce bliskie sercu, skąd siłę czerpiesz,
Ukojenie, gdy błądzisz po omacku.
Przypomina, że tu byłeś kiedyś,
Cząstka ciebie tu na zawsze pozostanie.
Huśtawka wspomnień
Huśtawka z desek dwóch zbita,
Stoi wciąż, nie tknięta zębem czasu,
Przeszłości świadek milczący.
Zwyczajna, samotna z pozoru,
A wciąż radość niesie dzieciom.
W górę szybują roześmiane twarze,
Jakby czas się zatrzymał,
Trwał bez końca ten radosny moment.
Dom - ostoja miłości
Nawet dom staje się dziadkiem:
Z drewna zbudowany, strzechą kryty,
Zmęczony upływem lat.
Nic to jednak, gdy miłość tu mieszka,
Niczym pajęczyna więź rodzinna splata,
Bezpieczeństwo dając i ukojenie duszy.
Autor wiersza
Damian Moszek.
