Bo każdy z nich w prozie przegrany<br />
Z braku laku i zajęcia, zaczęli pisać wiersze<br />
Mnogość tworów ich ujrzała światło dzienne<br />
Wraz z tym światłem, ujrzeli i prorocy<br />
którzy wieścili im przyszłość mistrzów nie-prozy<br />
Teraz ci pisarze czekają na werdykt<br />
Prorocy także - swego pewni<br />
A sędziowie na widok ich wierszy... Suszą zęby.<br />
Więc jedyne co warte pamięci<br />
to: nie igraj ze słowami, zostaw<br />
Niech to robią tylko ci,<br />
którzy im potrafią sprostać.
