I w formie jego niewyszukanej<br />
nie wyszukałem formy wspaniałej<br />
<br />
Znalazłem za to w wierszu Ptaki<br />
Smutek, potrzebę, sens jego taki<br />
Znalazłem troskę i chęć podróży<br />
Znalazłem duszy potencjał duży<br />
<br />
Czytał i pióra wielkiego poeta<br />
Czytał i widział w nim tylko bzdeta<br />
Ślepiony blaskiem własnej wielkości<br />
Ledwo co widział doskonałości<br />
Wiersza któremu recenzję pisał.<br />
Później kliknął, i wysłał.<br />
<br />
Pięknych wersów autor równie piękny<br />
Wspaniały w mniemaniu własnym artysta<br />
Krynica rymów i zwierciadło życia<br />
Poezja w glorii z niego wytryska<br />
<br />
Mierzony miarą własną od środka<br />
W blasku własnej doskonałości<br />
Nie widział jak w swym prostym klikaniu<br />
Zbliżył się bardzo blisko małości<br />
<br />
I małym był on i w tej małości<br />
kiedy się raczył łaskawie wyrzeczyć<br />
Zwolnił sam siebie z obowiązku grzeczności<br />
Raczył się kosztem kogoś podleczyć<br />
<br />
Obnażył rozmiar swojego penisa<br />
Wielki artysta małego pióra<br />
Dla mnie cokolwiek by taki pisał<br />
Będzie to małej fujary bzdura<br />
<br />
Na cóż więc uczyć takiego grzeczności?<br />
Małego dużych recenzji potwora<br />
Niegrzecznym byłoby nie stać w obronie<br />
Szczerego i skrzywdzonego autora
