z góry żołnierze nazywają już ich,<br />
Nie ma tu bólu, płaczu, bezsilności.<br />
Każdy wie że długi czas dni tych.<br />
<br />
Wczorajsi tułacze do broni siadają,<br />
na szyjach krzyże zwisają na pierś,<br />
dowódcy znak do ognia już dają,<br />
a jeden z sołdatów pisze ten wiersz.<br />
<br />
Po to właśnie by pamiętać,<br />
to co było na wojnie,<br />
z bólu hołd teraz oddać<br />
tym miejscom gdzie Bóg kule nosił stajnie.<br />
<br />
Bo wojna strasznym była czasem,<br />
ludzie oddawali życie ojczyźnie,<br />
No i wojsko także piekielnym losem,<br />
lecz wspomnienia zawsze mamy na serca bliźnie.
