<br />
Miedziane serce ciężkie, poszarzale<br />
Ze złotych kwiatów, wspomnień pomnik został<br />
Ciężar ogromny tęsknoty przyziemnej<br />
Trucizny krwi sennie niepojętej<br />
575 numer przeznaczenia...<br />
Duch wiatru liście zrzuca swoim głośnym tchnieniem<br />
Jakby stu westchnień szept na skraju świata<br />
Blady wzrok pojmał w tańcu smutne kroki<br />
Czyżby tu został całkiem sobie sam...<br />
<br />
&#8222;Tu w wesołość wbił się nóż<br />
Marzeń półce został kurz <br />
Na rozległym horyzoncie<br />
Czas pan życia lichwą smutek...<br />
Bój się trwogi dbaj o ludzi<br />
by nie został tylko żal <br />
kiedy koszmar Cię obudzi&#8221; <br />