mały kwiatuszek
kolana pod brodę
podciągnął
rękami splótł
Wzory na wodzie
piękne robił
Przyszedł czas też
na małą artystkę
smutna robiła
stale swe dzieła
Na jednym dla
upamiętnienia
gorzkimi łzami wypisała
"Nie zapomnijcie o mnie"
Dzisiaj rośnie tam
rodzina kwiatów
Dzięki swej rodaczce
piękną nazwę mają
niezapominajki
