utopia
Dołączył:2011-10-03 21:24:08
Miasto:lodz
Wiek:37
Średnia ocen: 3
Głosów: 3
Komentarzy: 1
W głębi duszy nie znoszę już tych uniesień... Ciągłego balansowania na cienkiej przepaści życia. Łkania przerywanego oddechem, jakby był dodatkiem do życia. Serca umęczonego słodkim- ciężkim balastem. Pragnę tego małego skrawka pewności, gdzieś tam ostoi w tym kruchym i wielkim świecie. Ciebie byś był jedynie mój w świecie niewiadomych. A Ty zawsze jesteś tylko wiatrem. Owiewasz moją twarz, ale nigdy nie docierasz do płuc. Gonię wiecznie twój cień, grzeję się twoim śladem pozostawionym na krześle. Zbieram twoje włosy z dywanu i marzę o Tobie od tylu lat. Może dlatego tak Cię kocham?
Nikt nie dodał negatywnej oceny do tego utworu.