tam na skraju Wielkopolski<br />
gdzie rzeka Warta przelewa swoje wody<br />
mieszka uduchowiona poetka-<br />
zwą ją Wandzia-Diana-cud urody<br />
-<br />
jej strofy które kładzie w papier biały<br />
czynią świat -taki wspaniały<br />
ale choć to nie dowiary<br />
te wiersze odwracają biegu sprawy<br />
-<br />
uważny czytelnik szybko spostrzeże<br />
że melodie jej duszy<br />
najtwardsze serce skruszy<br />
a czytający będzie w niewierze<br />
-<br />
poetka ta to liryczna Łania<br />
tworząc te cudne strofy<br />
jakby się z mgły wyłania<br />
obraz-który nie wróży katastrofy<br />
-<br />
wręcz przeciwnie poznasz przecie<br />
ze nic tak cudownego Cie nie spotka<br />
jakbyś ujrzał lądującego spodka<br />
i nie znajdziesz tego w znanym Ci świecie<br />
-<br />
tak miłosnych pieknych ukazów<br />
co oblewa czekoladą Twą duszę<br />
i nie słuchaj innych nakazów<br />
bo To Cię naprawdę wzruszy<br />
-<br />
nastawiaj pilnie swego ucha<br />
i słuchaj -słuchaj-słuchaj<br />
jak brzmią te piekne trele<br />
melodia ich w duszy się ściele<br />
-<br />
nigdy nie zapomnisz tych pieśni duszy <br />
i już nikt tak Cie nie wzruszy<br />
ciągle byś chciał by tak śpiewano<br />
i o tych strofach niezapomniano<br />
-<br />
to dla ludzkosci jest to pisane<br />
by miłość szerzyć się mogła<br />
i nie jednego niedowiarka przemogła<br />
byś tak życie miał wyścielane<br />
-<br />
łatwo odgadniesz czytelniku drogi<br />
że te linijki o miłości<br />
rozgrzeją wszystkie Twoje kości<br />
i nie zejdziesz już z tej drogi<br />
-<br />
te piękne zawołania <br />
do wzajemnego miłowania<br />
ludzką ułomność ukazują<br />
i naprawę naszych dróg nakazują<br />
-<br />
o świecie co okrutne dajesz cięgi<br />
wyzwól nas z tej udręki<br />
i pozwól naszym sercom doznawać uczucia<br />
dzięki tym wierszom lepszego życia..<br />
-<br />
adam s 26/9/9<br />
