(Heraklit)
jak oddać ulotność chwili
zatrzymać przestrzeń
między myślą a słowem
wczorajsze
,, puste krzesło przy kuchennym stole"
widziane przez zamazaną szybę z łez
nie jest tym samym co dzisiaj
,, nudzącym się bezrobotnym krzesłem"
wczorajsza samotność
uśpiona
w ciemnym pokoju po zmierzchu
nie jest już tą dzisiejszą wpatrzoną
w rozświetlone okna sąsiadów
wczorajszy ból ostry piekący
dziś napływa falami
pozostawiając gorycz u brzegu
jak metaliczny posmak
antybiotyku w ustach
którego nie da się usunąć
ani wodą ani chlebem
wczorajszy wiersz o cierpieniu
dziś będzie już inny
