Udając,<br />
szczęśliwego, maskuje się uśmiechami<br />
Pod maską jednak kryje się ONA<br />
Nie czuła Samotność<br />
Latami, <br />
smutek doskonale skryty<br />
Jak broń groźnego bandyty<br />
<br />
W sercu smutek i udręka<br />
A na zewnątrz, twarz od uśmiechów pęka<br />
Cóż z uśmiechów szczęścia pozoru<br />
Gdy dusza cierpi,<br />
od ataków złego humoru<br />
Pozorami żyć nauczony doskonale<br />
Ciosam, <br />
mą dusze wytrwale<br />
<br />
Dnia pewnego, gdy nocy ciemności nastała<br />
Świadomości umysłu,<br />
iskierka mój rozum oświetlała<br />
Po kilku dniach, samotnej depresji katami<br />
Olśniony, <br />
ja i mój umysł za życia kratami<br />
Maska uśmiechu, <br />
dla pozoru smutku ukrycia<br />
Stała się zamknięta klatką, nie do rozbicia<br />
<br />
Świadomy już swojego ducha zniewolenie<br />
Zrozumiałem, <br />
smutek miłości oznaka pragnienie<br />
Miłość jednak nie jest mi obca<br />
Kocham, <br />
uczuciem gorętszym od słońca<br />
Miłością jestem zabrany<br />
Pierwszą, prawdziwie niewinną obdarowany<br />
<br />
Smutek, <br />
w sercu się kumuluje<br />
I zrozumiałem, dlaczego maski szczęścia kreuje<br />
Nie wystarczy dla mej duszy, kochać żarem<br />
Miłości, <br />
odwzajemnienie jest życiodajnym darem<br />
Smutek i samotność, mój duch krzyczy<br />
W platonicznej miłości, długo kotwiczy<br />
<br />
W nocnych ciemnościach me serce krzyczy przeraźliwie<br />
Nie kocha,<br />
nikt mnie prawdziwie<br />
Samotność, <br />
mą ogarnia dusze<br />
A w sercu czuje uczuć susze<br />
<br />
Zamknięty, <br />
w klatce szczęścia pozorów utkwiłem<br />
Myślałem ja głupi, że Ty to szczęście które złowiłem<br />
Brutalny los, <br />
życia zakrętem<br />
Okazał się być, doskonałym chachmentem<br />
życia, <br />
kolejną lekcje dostałem<br />
Miłością tylko ja, JĄ obdarowywałem<br />
<br />
Jutro, <br />
znowu rano wstanę<br />
Na Twarzy duszy smutek zastanę<br />
Teraz spróbuj <br />
TY kochanie<br />
Może twego serca puls, to dla mnie stukanie <br />
