tylko tyle zotało mi
z tych kilkunastu lat,
nic więcej...
Moim przyjacielem-
lustrzane odbicie,
które udaje,
że jest mną...
Oszalec przez nią można!
I tak brnę do szczęścia,
przez cierpienie,samotnośc
i łzy
i wiem,że wystarczy tylko byc
i więcej nie trzeba nic...
Człowiek nie jest stworzony
do zycia w osamotnieniu,
lecz po to,
by tworzyc najsilniejsze więzi
z drugim człowiekiem...
A,gdy już się połączą,
to wtedy będzie
prawdziwe szczęście.