pośrodku moich
nocy i dni,
a o północy po głowie
krąży pewna myśl:
Jak zaspokoić pragnienie,
kedy wciąż czekam
na marzeń spełnienie
i jak poświęcać siebie mam,
gdy nadal tak bardzo
Ciebie brak?
lecz mimo wszystko,
nadzieję w sobie mam
i z miłością oraz wiarą
kroczę przez
nieznany świat
i wierzę mocno,że
znowu pojawisz się,
ale prosze,
pośpiesz się,
by nie było za późno