i najcenniejszym poświęceniem
nie jest oddanie życia
za najdroższy życia skarb,
bowiem ginąc za miłość
odbieramy jej wszystko,
osłaniając własną piersią,
lecz sztuką jest poświęcić
siebie,ukochaną istotę,
zachowując nie tylko własne,
ale i jej cenne życie...
Taka jest istota
prawdziwej miłości:
szlachetniej jest zranić
zachowując nadzieję
i doczekać wspólnego szczęścia
aniżeli odebrać podstawowy sens
samoistnienia...
Droga do raju
jest długa i kręta,
często wyłożona cierniami
głazami,
ale zawsze warto czekać,
zapalając w sercu
iskrę pragnienia
miłości spełnienia....
