żyć bez ciebie,
nawet po części
mi się udało
nauczyć się samotności,
lecz dłużej już
nie mam siły...
Jesteś jedynym prawdziwym
przyjacielem,którego
tak bardzo teraz
potrzebuję jak każdej chwili,
których tysiace minęły
bezpowrotnie....
Myślałam,że jestem silna,
lecz to tylko złudzenie
bo czym jest moje istnienie
bez przyjaźni i Ciebie?
Pragnę móc znowu
wtulić się w Twoje ramiona
i nawet,jeśli musiałabym
za tą chwilę skonać,
to nic,ducha światu oddam...
Ponieważ lepiej jest
stracić chwilę dla miłości
w imię świętej prawdy,
niż stracić miłość
dla chwili,w której
nie ma szczęścia ni nadziei.
