pokoleniowym dreszczem
kielich możliwości
jak łza
która nie otarta
wypełnia
mokrym wspomnieniem
policzki
dopisane sentencje
do głodującej duszy
więc gdzie niewiedza
wszystkie te spojrzenia
łączy styczną
komunikacji
samotność
nadaje ikry
bezowocnym związkom
a szelest porażek
wypracowuje drogę
krzyżując nasze losy
wspólnym życiorysem