otwieram oczy
i chcę pisać
o rodzinnej jabłoni
z babcinego ogródka
o starym płocie z dziurą
przez którą
odchodziła i wracała przeszłość
chciałabym
wejść na strych marzeń
i zniknąć
jak łza
co miesza się z uśmiechem
życie jest piękne
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
