dwie krople
jedna z tęsknoty
druga rozpaczy
rosa i łza
o brzasku letniego
poranka
wymowną ciszą
celebrują życie
by potem zamknąć
rozdział w zachwycie
dwie krople tańczące
na skroni z sercem
na dłoni,
a usta się śmieją
z nadzieją,iż odtąd
nigdy więcej
nie pozostaniemy sami