zostań,a wszystko oddam Tobie
nie zostawiaj więcej już,
przysięgam,że nie żądam
więdnących bez przerwy róż,
i zabierz dokąd tylko zechcesz
bym mogła wreszcie sobą być,
zmieniając samą siebie na lepsze
odkrywając każdego dnia
ukryty na dnie serca skarb,
co teraz tak daleko
a jakby blisko jednocześnie,
zostań,póki los szansę
kolejną daje nam,
nie zmarnujmy jej,choć wiem,
że w duszy panuje znów strach,
a przecież nie ma czego się bać