na wietrze marzeń
kołysz świat
w potoku zdarzeń
rozkwitnij niczym kwiat,
pomalowany cichą łzą
taki co magiczną
niesie woń...
letni deszczu,
co posyłasz krople
na ludzkie spojrzenie
zatańcz dziś z łezką
na skroni pełnej smutku...
kochany śnie
ileż w tobie pasji
najczystszej w świecie magii
miliony rajskich barw
pobladłych od upływających lat
być na tym padole
bez twych nadziei
na miłość i jedność
i huśtawkę z szerszeni,
na wszystko co będzie
w cieniu zapomnienia
minionych za nami dni
a przed oczyma duszy
tylko tęcza i radość
między sercami,duszami...
