w szparze u drzwi
światła dalekich latarni
w objęciach mroku
pojutrze bardziej
położę dłonie na białym obrusie
przełamię jak opłatek
coraz mniej życzeń
więcej ciszy
zapatrzenia
na bezludne wyspy
miłość
i ludzką samotność
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
