gdzie i wady bywają idealne<br />
żyję w Doskonałym Społeczeństwie<br />
gdzie każdy doskonale spełnia swoją rolę<br />
bogacz się nienagannie bogaczy<br />
biedak się po mistrzowsku biedaczy<br />
żyję w Nieskazitelnym Mieście<br />
gdzie ulice są nieskazitelnie brudne<br />
żyję w Perfekcji<br />
nie mogło być lepiej<br />
<br />
Każdy o czym już wspomniałem<br />
doskonale spełnia swoją rolę<br />
Jest tu mnóstwo wspaniałych malarzy<br />
zabarwiają niebo marzeniami<br />
a nadzieją całe pola i lasy<br />
co ciekawe sami pozostając idealnie bezbarwnymi<br />
Jest tu mnóstwo wspaniałych muzyków<br />
zagrają ci i niewinność na harfie<br />
i hipokryzję na organach i fałsz na skrzypcach<br />
dokładnie zagłuszając chór wyrzutów sumienia<br />
Jest tu mnóstwo wspaniałych aktorów<br />
którzy tak się zżyli ze swoimi tysiącami kreacji<br />
że ich osobowości rozpłynęły się wśród nich<br />
ze stuprocentowym poświęceniem dla publiki<br />
Idealistów i perfekcjonistów oczywiście nie ma<br />
w tak idealnym i perfekcyjnym świecie<br />
<br />
żyję w Prawie Idealnym Świecie<br />
Prawie bo wady mimo że w większości są idealne<br />
to trafiają się też wadliwe<br />
Zazdrość jest trochę zbyt żałosna<br />
Nienawiść o szczyptę za gorąca<br />
Głupota powinna być mniej oczywista<br />
Próżność jest odrobinę zbyt śmieszna<br />
Doskonała Społeczność przez to narzeka<br />
a narzeka wadliwie bo wada rodzi wadę<br />
<br />
Ideał zaś w Perfekcji został zapomniany<br />
na nieskazitelnych ulicach
