nie wiem skąd cię przyniósł wiatr<br />
wiatr co bierze nam marzenia<br />
i w daleki niesie świat<br />
<br />
może byłaś tam królewną<br />
której służył kwiatów łan<br />
oszalały w cudne barwy<br />
i porwany z wiatrem w tan<br />
<br />
nisko się skłoniła łąka<br />
pochylił się każdy kwiat<br />
tylko ty prościutko stałaś<br />
choć ci prosto w twarz wiał wiatr<br />
<br />
wcale się nie bałaś wiatru<br />
jakby on cię zmyślił sam<br />
kiedy wmieszał się w twe włosy<br />
<br />
nie wiem skąd tą bajkę znam
