/dla tła/
szarość. stupieniężne mury. nieprzebity
kontrast.
w
tych murach
zgasną pragnienia tłumu.
tłum westchnie do
chóru który umiera. spontanicznie
zatrze ślady
w eterach.
szarość. stokątna oś tłumu
płacze, umiera, umiera inaczej. nigdy
nie dowiesz się imienia tłumu.
człowiek w żelazie to kłamstwo
które uchyla kielicha przed twymi oczyma
ale nigdy się zeń nie napij. wiesz
że imię to wężowe znamię.
nigdy nie dowiesz się imienia tłumu.