Po co zaciskasz swoje pięści?
To tylko niemy akt niezgody
Tylko na to Cię stać!
Obserwujesz- tak jak zawsze
Stałeś się słaby!
Ja Cię takiego nie stworzyłem
Sam się do tego doprowadziłeś
Płaczesz?
To pierwsze co robicie gdy pierwszy raz widzicie ten świat i zazwyczaj ostatnie
Gdzie podziała się Twoja siła?
Depczą po Tobie jak po robaku
Traktują jak karalucha, który przetrwał katastrofę nuklearną
Ale Twoja tragedia jest większa/
Twoja i Twoich znajomych od zabijania się
Pamiętasz ich
Każdego z osobna
Sami o sobie przypominają
Każdej nocy wspomnień
Widujesz ich
Obserwują Cię
Nie patrzysz im w oczy
Zapomniani bohaterzy
Wojownicy o wolność
Od początku po złej stronie barykady
Ty się uratowałeś
To Cię tak męczy
Zawróciłeś z tej ścieżki usłanej żywymi trupami
Tak aby zdychać na własnej drodze krzyżowej
Zamiast krzyża niesiesz przeszłość
Budzisz się z krzykiem, gdy łapie za gardło
Widujesz takich jak Ty
Niedobitki
Mijacie się bez słowa
Tylko krótkie spojrzenie śladem, że połączyła Was ta sama ścieżka
To tylko poczucie winy
To Cię nęka- taki ma zwyczaj
Atakuje w najgorszych chwilach
Nie opuszcza Cię
Uwielbia Twoje bezsenne noce
Doprowadza Cię do opętania
Widujesz czasami wędrowca
Takie samego jak Ty
Nie zauważasz tych podkrążonych oczu
Bladej cery
Rozczochranych włosów
Widzisz zagubionego młodego człowieka
W myślach tylko przemkną podobne twarze
Widziałeś Ich tysiące
Dodasz Go do swojej listy
Zapomniani i niechciani
Tak abyś kolejną noc miał kogo żałować
Tak abyś miał kolejny powód aby zacisnąć pięśći
