sobą na wzajem, lecz ja mam większe potrzeby
Nie nasycony twoją osobą, powiedz kiedy się
Zobaczymy i nakarmię twym spojrzeniem.
I Mój świat stał się twoim światem do którego cię
wprowadziłem I wciąż tu jestem.
Przekroczyłaś próg mego serca, które każdego
Dnia mnie umoralnia, ma krew szybciej płynie
jak czas który nie dba o nas. Przestawiłem swój
Zegar biologiczny by się dostosować do mej
Połówki, więc się spieszmy by nakarmić to co
nie zaspokojone. Jesteś wspólniczką mego życia
więc trwaj w nim z całych sił nie obawiając się że
Jutro nas nie będzie, jeżeli masz wątpliwości i na to sposób, to wyjdź z mego świata pocichótku
Karmiąc się mną i pozwól mi zasnąć na zawsze.
(Przemysław Jarosinski)
