* * *

Anvil

Dołączył:2014-06-01 14:49:23

Miasto:Polska

Wiek:74

zobacz profil »

Zwykły, prosty człowiek ze zwykłymi, prostymi marzeniami. Szkoda tylko, że nie chcą się ziścić...

Średnia ocen: 1

Głosów: 1

Komentarzy: 3

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

Zapach pieczywa co ranka,
Aromat kawy przy śniadaniu.
Pochwały w pracy.
Ale samotny jestem.
Nikt nie całuje,
Nikt nie czeka z obiadem,
Nikt nie ściska w łóżku.
Jestem sam.
Sam w oceanie zwanym życiem.
Jedyny na pokładzie zwanym N. N.
Gdzie kapitan na moim okręcie?
Gdzie port do którego zmierzam?
Gdzie moja kajuta?
Dryfuję...
... sam nie wiem dokąd
I skąd...

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

nieanna

(19:25:33, 09.05.2017)

no tak...

leopard 2

(22:53:46, 09.05.2017)

daję plusa w imieniu nieanny ;p

wielka sowa

(08:23:16, 10.05.2017)

Gdzie kapitan na moim okręcie?
Gdzie port do którego zmierzam?
Gdzie moja kajuta?
Dryfuję...
... sam nie wiem dokąd
I skąd

wszystko wiesz, ale udajesz ze nie wiesz, ale po co sam siebie oszukujesz juz tyle lat.
poezja to nie terapia dla samotnych, zapisz sie do związku emerytów bedzie ci weselej, albo klubu dobrej książki, zobaczysz jak inni w pisaniu ze starością sobie radzą czy radzili.