z bocianem
Szła przez kładke co nad rzeczkom
rozchwianą
to na linach ława wiatrem
chuśtana
A on czekał jej na drugim
w milczeniu
Gdy podeszła pomyślał o
stworzeniu
Ene due rabe
połkną boża be
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
