Ziemia co wodę gościć chce,
Drzewa co dumnie z liśćmi tańczą,
One wszystkie wiedzą jak żyć,
Bez przykazań, nakazów i praw.
Tylko człowiek….pogubił się.
W imię szczęścia, napisali Twojego,
I powierzchownej wygody,
W diabelskim uścisku spustoszenia,
Niszczy…….w imię Boga,
On odszedł, nie chce Nas znać.
Człowiek z dziś,
To istota obłędem opanowana,
Obłędem własnych potrzeb,
Powoli, beznamiętnie, zabijamy siebie samych,
Z uśmiechem w miłości własnego ja,
…..to nie tak miało być.
