sącząca się wprost do serca
przez dziurkę od klucza
przez którą spojrzałem na świat
każda jego niegodziwość
przyprawia mnie o mdłości duszy
i gniew
rozpalający usilne pragnienie
aby ukamienować niebo
za bezczelność
czystego błękitu
Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
statystyki utworu
Średnia ocen: 5
Głosów: 5
Komentarzy: 2
5
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
(16:53:20, 28.03.2019)
chciało by się
ale jak w zyciu
miłości jak nieba
nie każdy sięgnie
choć drogi nam podwyższają
bezzwłocznie obniżając błękit
lecz nikt jeszcze szczytu takiego
nie osiągnął bo nie wszystko
jest do osiągnięcia a podziwiania w:)