jej szumu<br />
Wchodzę bramą drzew<br />
i nie ma już miasta<br />
to takie proste<br />
<br />
Uświęcona ptasim szczebiotem<br />
twarz prostuję i obumieram<br />
i ciało cało zostawiam<br />
na ławce, niech siedzi<br />
Idę bramą
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
