bez podróżników droga
do punktu bez celu dla słowa
z kwiatami w niewidzialnych ogrodach
co nauczyły się kochać
bez słowa.
To kres drogi bez nazwy
i może bez końca
i może bez pragnie też kochać
więdnąc w dłoniach adresatki
ale jest cały w pszczołach
bez kartki o jego słowach.
