Kilka dni temu wyszedłem na spacer. Pada deszcz. Burza. Grzmi i błyska. Wychodzę z domu. Jak w przypadku tego typu spacerów rozmyślam sobie o niebieskich migdałach. Deszcz pada coraz słabiej. Mówię więc do niego : Hej Deszczyku! Ziom! Mógłbym Cię prosić żebyś padał troszeczkę mocniej? A na to deszcz zaczyna padać mocniej. Mnie jak zwykle ciągle mało więc ponawiam swą prośbę o on jak nie chluśnie! Leje jak z cebra. Zadowolony z siebie powlokłem się dalej, o dziwo, zatłoczoną ulicą. Dlaczego Ci wszyscy ludzie się tak śpieszą? Pytam deszczu. Niestety. Biedny deszcz mógł mi na to tylko zaświecić kolejna błyskawicą.