Magiczna parasolka Rozdział 5 Rozgnieździć niebo

gabrielaweronikaprzystupa

Dołączył:2019-10-08 11:30:56

Miasto:Lublin

Wiek:41

Taniec, origami, pasjans pająk, malarstwo i proza,haft krzyżykowy.

Jestem 36 letnim rudzielcem, mieszkam na wsi. Kocham polską przyrodę i obyczaje poza tym lubię tańczyć mam swój czarnoksiężny pokoik pełen książek i nut bo bardzo lubię również grać na flecie prostym. Poza tym filmy w miasteczku obok jest biblioteka pełna książek filmów i muzyki tam najbardziej lubię przebywać i wypożyczać wszelkie woluminy. Kocham się również w malarstwie lubię szkicować giokandami i rysować monde-luzami i tisonami. Lubie też wszelką magie uważam że ludzie powinni żyć według praw magi czyli przyrody. Uważam też że człowiek jest częścią przyrody i dlatego powinien żyć ze wszystkimi stworami w zgodzie iprzyjaźni. Moim najlepszym przyjacielem jest kotek o imieniu Puszek. Do tej pory opublikowałem książki. Podróż Schizofreni z wydawnictwem Nowae res Wiersze i fraszki pierwsze Wydawnictwem Ridero Bajki dla Okruszkuw wydawnictwo Ridero Historia latających mi tel i zawodów miot z wydawnictwem Ridero Magiczna parasolka z wydawnictwem Ridero Kolorowanki biblijne z wydawni ctwem. Świętego Macieja Liczne almanachu z wydawnictwem Swietego Macieja Książki publikuje pod albo Gabriela Przystupa lub Gabriela Weronika Przystupa bo Weronika to imię z bierzmowania . Czasami używam.też imienia Oktawia bo Gabrysia Weronika to wlasnie Oktawia. Ktoś tak mi doradzil Pozatym opublikowałam 119 artykułów na portalu Artelis.

Średnia ocen: 0

Głosów: 0

Komentarzy: 0

Dziewczyny z perłami...

Coś o pisaniu

Wysłanie Jakuba do P...

Izaak i jego synowie...

Plaża

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

Piekąc ciasta, nigdy nie miała wagi. Zawsze bełtała składniki i zaczyn gotowy. Uwielbiała znajdować stosiki gazet pod biblioteką, jak również słuchać muzyki. Gdy się rozglądała po okolicy, zawsze odnajdywała ostatni puzzel wielkiej układanki szczęśliwego życia w mieście. Wszystko wydawało się takie piękne i harmonijne jak flet, na którym grała. Co prawda było to pełne skrajnej biedy, ale też miłości filmów, które sobie zamawiała. Nie wiedziała, że dziewczyny, które ułożą szczęśliwą bajkę o sobie, czyli spiszą swoje losy z happy endem, zostaną rozgwiażdżaczami nieba. Do jej obowiązków należało rozkładanie puzzli i prośba do wody, aby obroniła i ukryła wszystkie dziewczęta z gwiazdeczek.

Gdyż bajkom, czyli marzeniom, nie było końca. Bo ona nie umiała zbierać sił, tylko rzucała się jak mała iskra na ogień.

„Migotajcie gwiazdy”.

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

Brak komentarzy.

logowanie

Magiczna parasolka Rozdział 5 Rozgnieździć niebo