namiętnością
tak delkatną i kuszącą
że chce się od razu
zamoczyć usta
w kielichu wypełnionym
łezkami dwóch komor serca
które otwiera do życia
na ognistą upojność
w swoim kielichu
góry ma doliny
z utopią kolorytu
jej serce przypomina
kolbę kukurydzy
jest kwiatem dzwonu
też wpada do niej pszczółka
po szlachetny nekrar
jest tak upojna
taka wrażliwa
że pan tulipan się chowa
i przy niej róża
traci swój powab
