I nie chciał go pokazać światu<br />
Jeśli tak, to jaką zawierał treść?<br />
Ja taki napiszę<br />
a zamiast słów użyję brokatu<br />
<br />
Jaką treść musi w sobie mieć<br />
żeby go nikt nie zobaczył?<br />
I tak go ukryć jak wiatr w cieniu drzew<br />
By był i znikł<br />
I żeby mi treść swoją wybaczył.<br />
<br />
Utkam go z cierni i jasności dnia<br />
Utkam go w ramach zniszczenia<br />
Żeby nie wiedział w ogóle, że był<br />
I będzie - nie będzie<br />
użyję swojego cierpienia.<br />
<br />
Oddam w nim wszystko, po to by żyło<br />
I żeby odeszło jak chwila<br />
Zachwycę nim siebie i wszystko i nic<br />
odejdzie tak szybko<br />
I zniknie, jak życie cudnego motyla.<br />
<br />
Możesz zapytać, po co taki wiersz?<br />
To jakbyś pytała o życie<br />
A ja odpowiem - po wszystko i po nic<br />
Bo sam tego nie wiem<br />
Lecz wierzę, że warto go stworzyć w zachwycie!<br />
<br />
I o czym będzie taki właśnie wiersz<br />
którego przecież nie będzie?<br />
Będzie o wszystkim i o tym, jak żyć<br />
I znowu o niczym<br />
I będzie o tym, że nigdzie i wszędzie.<br />
<br />
I jeśli usłyszysz, lub czytasz te słowa<br />
Pamiętaj od razu, że nie ma ich właśnie<br />
Pamiętaj, że był i nie pamiętaj<br />
Wtedy zrozumiesz<br />
Jak życie przychodzi, trwa, później gaśnie...<br />
