że,już jesień
i konie kasztanowe
pędzące
naszymi myślami
to niebo
to łzy
gwiazdy błyszczące
jak ostrze
moich łez
otulają
przez ból
te dni
ukochane,odchodzące
bądź
tylko chwilą
złotą,boską
i niezapomnianą
cząstką
kwiatów
jutra pierwiosnką.
23.10.2008.