Tak mała, lecz mrok rozprasza straszliwy
Tak krucha, a życie niebiosom daruje
Tak odległa, a drogę zagubionemu wskazuje.
To właśnie Ty jesteś tą gwiazdką
Na mym niebie codziennej szarości.
Mrok samotności swym blaskiem odganiasz
Życiem me serce napełniasz
Drogę do szczęścia przede mną odkrywasz.
Póki świecisz i ja świecę
ZGASNĘ RAZEM Z TOBĄ…
