Stuka w Nas zwykłym równym rytmem
Miłosć tak malutka
Jak odległosc naszych ciał
Miłośc tak wielka
jak bezkresne przestworza naszych marzeń
Miłosc wędruje po omacku
oplata nasze ręce, twarze, nas całych
Nie można jej się wyrzec
nie mozna jej się oprzec
Nie daruje niczego
Ani Tobie ani Mnie
Więc poddajmy się
Stukajmy w sobie zwykłym równym rytmem W ogniu zblizonych serc.