Rzekło z żalem w głosie jej rodzone dziecię.
Ja z domu ucieknę do lasu,
za mało poświęcasz mi czasu!
Podobno jest takich tysiące… na świecie.
Warszawa 04.06.2009r.
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
zainteresowania
teatr, poezja, historia, harcerstwo, Warszawa
kilka słów o mnie
53 letni szufladowy grafoman, mąż prawdziwej poetki.
statystyki utworu
Średnia ocen: 7
Głosów: 7
Komentarzy: 6
inne teksty użytkownika
7
Kategoria:Limeryki
Dodano:2011-09-14 08:13:28Czytano:1010 razy
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
(20:45:54, 14.09.2011)
plus za limeryk. po przecinku piszemy z małej litery. przecinek po głosie nieuzasadniony.
(22:03:58, 14.09.2011)
Raz poetka z niewielkiej mieściny / wysmażyła poemat do gminy, / że czas wspomóc dzieci,/ bo w rodzinach brak chęci.../ A samotnie dzieciakom czas płynie.//
polityka prywatności | copyright 2024 © poezje.pl
